مشارکت گیرنده a۱ آدنوزین در برقراری اختلالات عملکردی کلیه طی ساعات اولیه خونرسانی مجدد به دنبال ایسکمی در رت های بیهوش

زمینه و هدف: تحقیق حاضر در جهت تعیین اثرات یک مهار کننده اختصاصی a1-ar (dpcpx) بر روی اختلالات همودینامیک و عملکرد دفعی ناشی از ایسکمی/خونرسانی مجدد (i/r) کلیوی طی ساعات اولیه طراحی شد. مواد و روش ها: در این پژ‍وهش تجربی، رت ها با پنتوباربیتال سدیم بیهوش شده و سپس شریان های هر دو کلیه به مدت 30 دقیقه مسدود و به دنبال آن 4 ساعت دوره خونرسانی مجدد صورت پذیرفت. یک دوره کلیرانس طی یک ساعت آخر دوره خونرسانی مجدد وجود داشت. جمع آوری ادرار زیر 30 میلی متر پارافین در سرتاسر دوره و گرفتن نمونه های خون شریانی در ابتدا و انتهای آن صورت پذیرفت. حیوانات به 4 گروه تقسیم گردیدند: dpcpx (2 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم) یا نرمال سالین به ترتیب به دو گروه i/r+dpcpx و i/r در زمان نیم ساعت قبل از برقراری i/r همچنین به ترتیب به دو گروه dpcpx و شاهد قرار گرفته تحت جراحی بدون انسداد شریان های کلیوی داده شدند. یافته ها: i/r منجر به بالا رفتن اسمولالیته پلاسما، غلظت های پلاسمایی سدیم، پتاسیم، کرآتینین و اوره، دفع نسبی سدیم، پتاسیم و بیکربنات، دفع مطلق بیکربنات و ph ادرار، اما کم شدن غلظت بیکربنات، ph و فشار co2 خون شریانی، کلیرانس کرآتینین، دفع مطلق اوره و پتاسیم، بازجذب آب آزاد و اسمولالیته ادرار در گروه i/r نسبت به گروه شاهد گردید. مقایسه بین گروه های i/r+dpcpx و i/r مشخص نمود که استفاده از dpcpx توانست تغییرات ناشی از i/r بر روی اکثر این پارامترها را بهبود بخشد. نتیجه گیری: فعالیت a1-ar طی ساعات اولیه خونرسانی مجدد بدنبال ایسکمی کلیوی در برقراری اختلالات همودینامیک، بازجذب توبولی سدیم همچنین دفع پتاسیم، اوره و اسید- باز به طور کاملاً بارزی مشارکت می نماید.